ما یه سیستمی برای کارهایی که مسیح نباید بکنه داریم که من تا الان ازش خیلی راضیم. هر چند که هنوز مسیح به سنی که این روش باید واقعا توش امتحان پس بده نرسیده. 

اگه شروع به اون کار بکنه، اول بهش می گیم که نباید بکنه و چرا. اگه گوش نده بهش می گیم که اگه ادامه بده ما چی کار می کنیم. و اگه ادامه داد همون کاری رو که گفتیم می کنیم. 

مثلا اگه توی حیاط یه چیزی رو که نباید بکنه تو دهنش، بهش می گیم کثیفه و نباید بکنه دهنش. بعد میگیم که اگه بازم این کار رو بکنه باید اون چیز رو ازش بگیریم. و آخر سر هم اگه لازم شد می گیریم.

حالا اتفاق جالبی که افتاده اینه که بیشتر وقتها تا من از جام بلند می شم که چیزی رو که گفتم ازش بگیرم، با یه خنده شیطنت آمیزی فرار می کنه. نکته اینه که هنوز بلد نیست بدوه و مدل تند تند راه رفتنش خیلی خنده داره. بعد من دنبالش می رم و بهش می گم بده لطفا، اون هم می ده بهم و می ره سراغ یه کار دیگه! معمولا هم بدون اعتراض (مگر اینکه اون چیز خیلی جالب و جدید باشه که ممکنه گریه هم بکنه یه کم).

***

از یک هفته دیگه می ره مهد کودک....