امروز یه کمی تلویزیون فارسی بی بی سی رو نگاه کردم. یه برنامه بود درباره وجهه ایران و ایرانی ها در خارج از کشور. یک جایی از این برنامه مصاحبه با افغانی های مقیم کابل بود. یک پسر جوون گفت :"ایران یک کشور آزاد و قانونیه بدون هیچ تبعیض نژادی یا زبانی."
نمی تونستم از قیافه اش بفهمم که منظورش چیه و داشتم در حد مرگ خجالت می کشیدم. یعنی داشت مسخره امون می کرد؟ یا داشت جدی می گفت؟ یامی ترسید نظر واقعیش رو بگه؟ هر چی بود خجالت کشیدم خیلی زیاد. و به این فکر کردم که چقدر دردناکه که من حتی نمی تونم تصور اینو بکنم که این آدم واقعا تجربه اش این بوده باشه. کاش اینطور باشه. توی یه شهر دیگه، غیر از تهران، کاش یه جایی باشه که افغانی ها توش ایرانی ها روعادل و بی تبعیض ببینن.
۳ نظر:
اتفاقا منم اونو دیدم و تعجب کردم ولی بیشتر احساس کردم که اون داشت آرزوش رو برای ایران میگفت نه چیزی که هست.
صادق صادقی
http://pedarbozorgha.blogspot.com
خانهی شاملو تخلیه شد !
http://www.mardomak.org/news/s/7146/
maryam joon
in chiza nesbiam hast!
momkene oon pesar e javoon jaei bode bashe ke iran barash ye keshvar e azad be hesab miomade
dar oon sorat, ommidvaram ke ye moghei oon va baghiyeye irania o ... to donyaye azad o bedone tabeez e nezhad zendegi konan,
che ahamiyati dare ke kesi irania ro adel bebine ya ahle tabeiize nezhad, dide digaran vagheiyate o avaz mikone?!
ارسال یک نظر